منشا حدود ۸۰٪ از بیماریهای انسان عدم دسترسی به آب سالم است . ۷۵٪ از مردم جهان سوم از امکانات آب برای مصارف بهداشتی محرومند

آبمعدنی
▪ تعریف

آب معدنی محصول بسته بندی شده آب گوارا و قابل شربی است با ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و میکرو بیولوژی و ارگانولپیتیکی تعریف شده که مستقیما از چشمه و یا نقاط حفر شده از طبقات زیر زمینی به دست میآید و دارای خواص بهداشتی و درمانی باشد و در معرض هیچگونه پالایش خارج از استانداردهای مربوطه قرار نگیرد و در محل چشمه و یا منابع آبی مربوطه در شرایط خاص بهداشتی بسته بندی میگردد

▪ انواع آب معدنی :

آب معدنی گازدار :
آبی است که پس از تصفیه های لازم و بسته بندی مقدار گاز آن برابر با مقدار گازی میباشد که آب در مظهر چشمه دارد آب معدنی بدون گاز : آب معدنی است که پس از تصفیه و بسته بندی فاقد گاز کربنیک مازاد بر مقدار لازم جهت نگاهداری املاح بی کربنات موجود و یا گازهای دیگر باشد

آب معدنی گازدار شده : آب معدنی است که پس از تصفیه های لازم از منبع دیگری گازکربنیک به آن اضافه شود .

▪ تعریف و منشا آبهای معدنی :

آبهای معدنی طبیعی و گازهای معدنی طبیعی ،آبها و گازهایی هستند که از تشکیلات زمین شناسی خارج و دارای خواص درمانی بوده که توسط مجمع علمی پزشکی شناخته و دارای اجازه رسمی دولتی برای بهره برداری می باشند .

تقسیم بندی چشمه ها بر اساس املاح محلول – گازهای محلول و درجه حرارت :

چشمه های معدنی

به آبی گفته میشود که مقدار املاح محلول در آن حداقل یک گرم در لیتر باشد . به چشمه ای که املاح محلول در آن به میزان مذبور باشد چشمه آب معدنی گویند که در سطح زمین از راههای مختلف ظاهر میشود بسته به اینکه کدامیک از یونهای موجود در آب نسبت به یونهای دیگر برتری داشته باشد آبها را تقسیم بندی میکنند .

– چشمه های آهن دار چشمه هایی هستند که میزان آهن آن حداقل ۱۵ میلی گرم در لیتر باشد .

چشمه های گاز دار

در این گونه چشمه ها گازهای متعددی مانند اکسیژن و هیدروژن و ازت و انیدرید کربنیک و هیدروژن و سولفوره و متان و ….. وجود دارد

منشا اکسیژن آبهای جوی است که هوا به داخل آب منتقل میکند هیدروژن در چشمه های آب فشان که منشاء عمیق و آتشفشانی دارد یافت میشود

گاز هیدروژن سولفوره که در چشمه های گوگردی یافت میشود منشا آن عمدتا آتشفشان است . اندرید سولفوره و متان اغلب با هیدرو کربنها مرتبط است و همچنین در اثر احیاء سولفاتها به وجود میآید ..

آب معدنی آبی است که به دلایل زیر با آب معمولی دارای تفاوت هایی می باشد:

باردار بودن با عناصر کمیاب و دیگر ترکیبات معدنی.
از منابع طبیعی و یا نقاط حفاری شده از منابع زیر زمینی بدست آمده باشد.
ترکیبات آن در طول سال از ثبات نسبی برخوردار باشد.
تحت شرایطی که ویژگی های ان تغییر نکند جمع آوری شده باشد.
در نزدیک ترین نقطه به سرچشمه آب بسته بندی شود(تحت شرایط بهداشتی)
هیچ گونه پالایشی روی آن انجا نگرفته باشد.

تفاوت عمده آبهای معدنی با آبهای آشامیدنی

تنها تفاوت عمده آب معدنی و آب آشامیدنی این است که روی آب معدنی اصلاحاتی صورت نمی‌گیرد و مستقیما بعد از آزمایش‌های مختلف در بسته بندی قرار می‌گیرد اما آب آشامیدنی قبل از بسته بندی حتما مراحل اصلاحی مانند میکروب کشی و حذف املاح قرار را طی می‌کند.

اگرچه به گفته دبیرانجمن آب‌های معدنی و آشامیدنی حدود ۷۰ درصد آب‌های بسته‌بندی شده موجود در بازار آب‌های معدنی هستند،اما نام آب آشامیدنی در اکثر آب‌های بسته‌بندی شده به چشم می‌خورد و تفاوت این دو نوع برای عامه مردم تعریف نشده است.

میان آب آشامیدنی و آب معدنی تفاوت‌هایی وجود دارد اما عامه مردم آب‌های بسته‌بندی را آب معدنی تلقی می‌کنند و نسبت به خرید و مصرف آن اطمینان کامل دارند. البته باید گفت که آب معدنی و آب آشامیدنی هر دو از نظر سلامت مورد اطمینان هستند و تفاوت جدی میان آن‌ها در طبیعی بودن و اضافه شدن برخی مواد به آب آشامیدنی است و این در حالی است که قیمت آب‌ معدنی و آشامیدنی در بازار یکسان است که شاید همین امر نیز موجب بی توجهی خریداران نسبت به تفکیک آب معدنی از آب بسته بندی شده است.

پیمان فروهر، دبیر انجمن آب‌های معدنی و آشامیدنی گفت: تفاوت آب معدنی و آشامیدنی در استاندارهای تعریف‌شده برای آنهاست؛ به طوری که آب معدنی باید از سفره‌های زیرزمینی در مناطق بکر استحصال شود و محل قرارگیری کارخانه آن نیز در مناطق دور از هر گونه آلودگی انسانی و حیوانی باشد، در حالی که برای دریافت مجوز احدث کارخانه آب آشامیدنی چنین ممیزی وجود ندارد.

کارخانه آب آشامیدنی را حتی می‌توان در کنار یک شهرک صنعتی احداث کرد چرا که در صورت آلوده شدن محصول نهایی می‌توان آن را با فرآیندها و تغییرات شیمیایی از آلودگی‌ها پاک کرد.

وی با تاکید بر اینکه در آب‌های معدنی اجازه استفاده از روش‌های شیمیایی برای تصفیه وجود ندارد، گفت: اگرچه آب‌های آشامیدنی به روش‌های شیمیایی و کلرزنی، تابش اشعه UB و اسمز معکوس تصفیه می‌شوند اما تولیدکننده در تولید هر دو محصول ملزم به رعایت موارد ایمنی برای مصرف‌کننده هستند و در کیفیت محصول نهایی و سلامتی آن تفاوتی میان آب معدنی و آب آشامیدنی وجود ندارد.

دبیر انجمن آب‌های معدنی و آشامیدنی با بیان اینکه در آب‌های معدنی ثبات نسبی پارامترهای معدنی باید احراز شود، اظهارکرد: آنالیز پارامترهای معدنی مانند کلسیم، نیترات، سدیم و… در آب‌های معدنی باید در چهار فصل از ثبات نسبی برخوردار باشد، در حالی که این ثبات پارامترها در آب‌های آشامیدنی شرط نیست و می‌تواند در هر فصل از سال در نوسان باشد.

چشمه و یا منبع آب برداشت شده باید در ریزالمنت‌هایی مانند روی و آلومینیوم از ثبات نسبی برخوردار باشد اما در آب‌های آشامیدنی چنین الزامی وجود ندارد.

فروهر با بیان اینکه مردم بر خرید آب معدنی تاکید دارند، گفت: به طور مثال برخی میزان کلسیم موجود در آب معدنی را چند برابر آب آشامیدنی تصور می‌کنند، در حالی که ممکن است کارخانه‌ای میزان کلسیم در آب آشامیدنی تولیدی خود را به میزان آب معدنی اضافه کند.

فروهر در پاسخ به این سوال که آیا نباید قیمت آب معدنی و آشامیدنی متفاوت باشد؟ گفت: در تولید هر دو محصول فرآیندهایی از جمله توزیع، تعداد نیرو و پرسنل اشتغال به کار و حتی وزن بطری یکسان است؛ بنابراین باید قیمت آنها نیز یکسان باشد.

وی با تاکید بر اینکه در تولید آب معدنی و آشامیدنی تمام عوامل اثرگذار در تولید با هم برابر هستند، اظهار کرد: هزینه‌های تولید در آب معدنی و آشامیدنی تقریبا با هم برابر است و در جایی که قیمت‌گذاری‌ها بر عهده مردم نیست؛ بنابراین باید نرخ هر دو محصول نیز یکسان باشد.

دبیر انجمن آب‌های معدنی و آشامیدنی خاطر نشان کرد: در سایر کشورها هر کدام از این محصولات قیمتی متفاوت دارند و نرخ‌ها را مغازه‌داران به جای کارخانه‌ها بر اساس برند، کیفیت و تقاضای مردم تعیین می‌کنند، در حالی که در کشور ما سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان هر سال محصولات را یکسان قیمت‌گذاری می‌کند.

چرا نوشیدن آب معدنی ضرر دارد

بطری‌ های پلا ستیکی آب معدنی که در فروشگاه‌ های عرضه مواد غذایی، در معرض تابش نور آفتاب نگهداری می‌شوند، غیر قابل استفاده و سرطان زا هستند

آفتاب، آب‌های بطری شده را سرطان‌زا می‌کند

برخی فروشندگان برای بازارگرمی، آب معدنی‌ها را پشت شیشه مغازه و زیر نور آفتاب می‌چینند که این کار به شدت بر کیفیت آب معدنی تأثیر منفی می‌گذارد.وقتی بطری‌های پلاستیکی برای مدت طولانی در معرض نور خورشید می‌مانند، مشتقات نفتی پلاستیک جدا شده و وارد آب می‌شود.این مواد نفتی افراد را دچـار بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان می‌کنند. ترکیبات شیـمیایی موجـود در بطری‌های پلاستیکی، بیشترین تأثیر خود را بر غدد چربی و لنفاوی می‌گذارد و در برخی بافت‌های بدن، باعث بروز تومور می‌شوند.اگر این آب معدنی‌ها در معرض حرارت یا نور آفتاب نباشد، مصرف آن‌ها تا یک سال مشکلی ندارد، ولی غیر از این باشد، خیلی زود غیر قابل استفاده می‌شوند.

نگذارید بطری‌های پلاستیکی یخ بزنند

در هوای گرم تابستان، برخی افراد بطری‌های آب معدنی را در فریزر می‌گذارند تا یخ بزند. سپس هنگام بیرون رفتن از منزل آن را برمی دارند تا بتوانند آب خنک بنوشند. در حالی که این کار برای سلامتی بدن ضرر دارد.
طراحی اولیه بطری‌های پلاستیکی به نحوی است که در صورت انجماد آب در آن‌ها، در اثر بروز تغییراتی در پلیمرهای این ظروف، مواد مضری وارد آن‌ها می‌شود. لذا باید از انجماد آب‌ها در این بطری‌ها خودداری کرد. این ظروف صرفاً برای نگهداری آب در درجه حرارت یخچال (0 تا 4 درجه سانتی‌گراد) طراحی شده‌اند؛ به عبارتی طراحی آن‌ها برای شرایط سرد و خنک است، نه انجماد.

بطری‌های پلاستیکی را نجوشانید

تحقیقات جدید نشان می‌دهد اگر بطری‌های پلاستیکی در معرض آب جوش قرار گیرند، مواد شیمیایی مضر آن 55 برابر حالت معمولی آزاد می‌شوند.

(BPA)یا بیسفنولA که ماده اصلی و ساختاری بطری‌های پلاستیکی آب، شیشه شیر کودکان و سایر بسته‌بندی‌های نوشیدنی و خوراکی محسوب می‌شود می‌تواند باعث اختلال در عملکرد غدد داخلی بدن شود. این ماده می‌تواند مانند هورمون زنانه یعنی استروژن عمل کند

بسیاری از دانشمندان نگرانند که مواجهه با این ماده شیمیایی ممکن است موجب تولد نوزادانی با ناتوانی‌ها و مشکلات پیشرفته شود. تنها تماس مستقیم با این ماده نیست که باعث ایجاد مشکلات می‌شود، بلکه پس از آزاد شدن این ماده شیمیایی، اگر در معرض غذا یا نوشیدنی‌های آلوده به آن قرار گیرید نیز در خطر هستید.
تحقیقات قبلی نشان داده بود اگر بطری‌ها و شیشه‌های شیر کودک را به دفعات زیاد شسته، جوشانده و یا بسابید، به احتمال زیاد ماده شیمیایی BPA آزاد خواهد شد و این ماده از شیشه به داخل آب منتقل می‌شود.
ولی تحقیقات جدید نشان می‌دهد میزان ماده مضر آزاد شده ارتباطی به جدید و یا کهنه بودن شیشه پلی کربناتی ندارد و در هر صورت در مواجهه با آب جوش 55 بار بیش از گذشته آزاد می‌شود.
محققان موسسه سلامت ملی امریکا معتقدند، حتی بدون جوشاندن این بطری‌های پلاستیکی، پس از مدتی مقادیر جزیی و اندک از ماده شیمیاییBPA آزاد می‌شود. پس بهتر است هنگام استفاده از بطری‌های پلاستیکی دقت بیشتری داشته باشید.

نوشیدن آب از بطری‌های پلاستیکی خطر دارد

هر چند که این بطری‌ها در شرایط مناسب نگهداری، ضرری ندارند، ولی سعی کنید در مواقعی که به شیشه آب دسترسی ندارید (مثل بیرون منزل) و در مواقع ضرورت، از این بطری‌های پلاستیکی استفاده کنید. استفاده مداوم و همیشگی از بطری‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا متخصصان هشدار دادند نوشیدن آب از بطری‌های پلاستیکی، خطر داخل شدن مواد شیمیایی سمی به درون بدن را تا 70 درصد افزایش می‌دهد.

اساسا”سه نوع آب بطری ای وجود دارد :

آب معدنی طبیعی : این نوع آب باید از یک منبع زیرزمینی و محفوظ از هر گونه آلودگی بوده و توسط مقامات مسئول ثبت شده باشد ،استانداردهای مختلف میکروب شناسی را دارا باشد، به طور مداوم تست شود، هیچ چگونه عمل دیگری بجز تصفیه با دی اکسید کربنیا تصفیه عادی رویش انجام نشود و در همان منبع آب مربوطه داخل بطری ریخته شود. بعلاوه این آب باید دارای ترکیبات خاص شیمیایی باشد. آب های معدنی طبیعی در مقایسه با انواع دیگر آب های بطری دارای بهترین کیفیت هستند

آب چشمه : از یک منبع زیر زمینی مشخص می آید.

این آب نیز باید در همان محل داخل بطری ریخته شده و با استانداردهای شیمیایی و میکروب شناسی سازگار باشد. تنها عملی که می تواند روی این آب انجام شود تصفیه با دی اکسید کربن یا تصفیه عادی است.
لزومی ندارد آب چشمه ترکیبات شیمیایی خاص داشته باشد و یا قبل از اینکه وارد بازار شود توسط مقامات مسئول شناسایی و ثبت شود.

ـآب آشامیدنی (Table Water): به هر آبی که داخل بطری ریخته شده باشد گفته می شود.
ممکن است از هر منبع آبی باشد و چه بسا این منبع زیرزمینی هم نباشد. حتی می تواند از آب های معمول لوله کشی بوده و یا از منبع اصلی توسط تانکر به کارخانه پرکننده بطری فرستاده شود. ممکن است روی این آب اعمالی از قبیل تغییر ترکیبات شیمیایی یا کاهش تعداد میکروب ها، انجام دهند حتی برخی از کارخانه ها به منظور اینکه طعم این آب شبیه آب چشمه معدنی شود، نمک معدنی به آن اضافه می کنند.

آب های بسته بندی شده همواره سالم نیستند

آب لوله کشی می بایست بر اساس قوانین سازمان بهداشت جهانی و کشوری همه روزه مورد آزمایش قرار گرفته و در صورت سالم نبودن، به ویژه هنگامی که مقدار باکتری ها بیش از حد مجاز در آن وجود داشته باشند، موارد از طریق رسانه ها به اطلاع عموم برسند. بر اساس اطلاع این امردر ایران هم رعایت شده و روزانه علاوه بر آزمایش های متعدد در تصفیه خانه چندین نمونه از نقاط مختلف شهر نیز مورد آزمایش قرار می گیرند.

بر خلاف قوانین آب لوله کشی در مورد آب های معدنی و غیره در بطری قوانین جدی کنترل مواد آن وجود ندارد و به استناد نشریه سازمان یونسکو(the new Courier No.3, 2002) نه تنها قوانین جدی در مورد این آب ها وجود ندارد بلکه تولید کنندگان قادر به آنالیز روزانه همه مواد در آب نبوده و حتی در کشورهای صنعتی نیز دولت آن ها را کنترل جدی نمی کنند؛ به عنوان مثال تولید کننده ها در کشورهای صنعتی موطفند تنها سالی یک بار آب را مورد آزمایش محدود قرار دهند؛ آن هم نه آب پر شده در بطری و هنگام مصرف را بلکه آب را قبل از پر کردن آن در ظرف.
هرچند که آب آشامیدنی مهم ترین ماده غذائی به شمار می رود اما بر خلاف همه مواد غذائی بسته بندی شده، تولید کنندگان آب در بطری موظف به ذکر تاریخ مصرف روی بسته بندی ها نیستند. در بطری های پلاستیک ماده شیمیائی استآلدهید ( Acetaldehyd) وارد آب می شود که مزه آب را عوض می کند.

آنچه که اخیرا مورد توجه قرار گرفته و از اهمیت زیادی برخوردار است مسئله مواد رادیو اکتیو (اورانیوم، رادیوم و ایزوتوپ سرب) در آب ها است. این مواد که سلامت انسان را بیش از مواد دیگر مورد تهدید قرار داده و سرطان زا هستند در بسیاری از آب ها (بیش از همه اورانیوم) اعم از آب لوله کشی و معدنی وجود دارند که منشاء طبیعی دارند، لیکن غلظت آن ها در آب ها مختلف است. جالب توجه آن که آزمایش ها تا کنون نشان می دهند که در مجموع غلظت اورانیوم در آب های معدنی بیش از آب لوله کشی است اما تا کنون قانونی در مورد میزان مجاز آن وجود نداشته و شرکت ها هم موظف به ذکر غلظت اورانیوم بر روی بطری ها نیستند. تنها قانونی که اکنون رعایت آن الزامی است این که چنانچه غلظت اورانیوم بیش از 2 میکروگرم در لیتر باشد، فروشندگان نباید روی بطری ها ذکر کنند “قابل استفاده برای کودکان”.
نتیجه آزمایش گسترده ای که در سال 2007 میلادی در سوئیس بر روی آب های معدنی و لوله کشی پیرامون غلظت اورانیوم به عمل آمد نشان می دهد که از بین 25 آب معدنی در 11 عدد از آنها میزان غلظت اورانیوم به مراتب بیش از 2 میکروگرم، در حالی که به ندرت در آب های لوله کشی از این حد بیش تر بوده .
از جمله آلاینده های دیگر آب آشامیدنی فلورید و بورات در آب است. سازمان بهداشت جهانی غلظتی برای فلورید به میزان حداکثر یک و نیم میلی گرم و برای بورات یک میلی گرم را در آب آشامیدنی توصیه می کند. تحقیقات چندی نشان می دهند در کشورهای گرم سیر که انسان بیشتر آب می نوشد این غلظت ها می بایست کمتر باشند. به این خاطر به عنوان نمونه برای شیلی غلظتی مابین0,5 – 0,6 برای آفریقای جنوبی غلظتی مابین 0,5 – 0,7 و برای عربستان غلظتی معادل 0,75 میلی گرم توصیه می کنند.

همچنین تحقیقات بسیاری نشان می دهند که غلظت فلورید و بورات در بسیاری از آب های زیر زمینی و معدنی بیش از این مقادیر است. شرکت ها در آلمان موظفند طبق قانون آب های معدنی این کشور تنها در صورتی که غلظت فلورید بیش از یک و نیم میلی گرم باشند میزان آن را روی بطری ها ذکر کنند.
بطور خلاصه و نمونه، چنانچه روزانه بیش از بیست میلی گرم فلورید وارد بدن شود از سوئی لکه های سفید و یا قهوه ای روی دندان ها ظاهر می شوند که مقاومت دندان را کاهش می دهند و از سوی دیگر انعطاف استخوان ها کم شده و امکان شکستگی آن ها بیشتر می شود.

تا اینجا می توان به سادگی به این نتیجه رسید که تامین آب آشامیدنی در ظروف روشی است که از نظر اقتصاد ملی غیر قابل توجیه و از نظر سلامتی افراد نا مطمئن. اما بر همه معایبی که برای آب آشامیدنی در بطری برشمرده شد، تاثیر زیست محیطی‌ این طریق آب رسانی نیز بیش از اندازه حائز اهمیت است.

نکات استفاده از بطری های آب معدنی:

یخ بستن آب درون بطری موجب ایجاد ترکیبات سرطان‌زا می‌شود و نباید درجه خنک کردن بطری تا میزان یخ بستن آب آن کاهش پیدا کند.

پر کردن مجدد بطری‌‌های آب معدنی با آب‌‌های شهری یا موادی مثل آب‌غوره، آب‌لیمو به دلیل ایجاد واکنش دیواره بطری با این مواد خطرآفرین و سرطان‌زاست.

گرما و تابش مستقیم نور آفتاب، واکنش بین محتویات بطری(مثل آب، آبمیوه، مایع شربت و …) و دیواره آن را افزایش می‌دهد که ‌این امر موجب انتقال ترکیبات دیواره بطری به درون مواد داخل آن و در نتیجه افت کیفیت و فساد مایعات می گردد.
نوع بسته‌بندی این محصولات نیز می‌تواند به دو صورت زیر سلامتی افراد را تهدید کند:
1 -استفاده از بطری‌‌های نامرغوب و غیراستاندارد

2 – وارد شدن ترکیبات پُلیمری مورد استفاده در ساخت ظروف پلاستیکی PVC و PET به داخل آب که می‌تواند سرطان‌زا باشد. در دمای بالاتر ورود این مواد به داخل آب شدت بیشتری پیدا می‌کند و هرچه از زمان تولید محصول بیشتر گذشته باشد، میزان بیشتری از این مواد در آن حل خواهد شد.

بنابراین در صورت نیاز به خرید آب معدنی توصیه می شود به زمان تولید و ترکیبات آن دقت کرده و آب معدنی را در محل مناسبی نگهداری کنید.

باید بین آب بطری‌ و آب معدنی فرق بگذاریم. گروهی از آب‌های داخل بطری به «آب معدنی» معروفند اما درباره محتویات داخل آنها کلی حرف و حدیث وجود دارد و صحبت‌های ضد و نقیضی درباره معدنی بودن یا نبودن آنها مطرح است.

بعضی از متخصصان معتقدند آب معدنی می‌تواند برای سلامت ما ضررهایی به همراه داشته باشد چون مواد استفاده شده برای پلاستیک بطری‌ها طی واکنش‌هایی وارد آب شده و مشکلاتی را ایجاد می‌کنند یا حتی ممکن است سرطان‌زا باشند. اما این ادعا فعلا تاثیری ندارد و این محصولات همچنان در میان مردم طرفدار دارند و به فروش می‌رسند. د رعین حال بعضی آب‌ها در بطری‌های پلاستیکی هستند که ادعایی در مورد«معدنی» بودن ندارند و خیلی‌ صادقانه به شما می‌گویند که فقط آب بهداشتی و سالم است.

طعم و مزه بهتری دارند؟

بعضی از مصرف‌کنندگان بر این باورند که آب بطری بعضاً نسبت به آب لوله‌کشی طعم بهتری دارد. این مساله می‌تواند به دلیل املاح و نوع فرایند تولید آنها باشد. سبک بودن این ظروف و حمل و نقل آسان آنها هم از جمله مزایای آب‌های داخل بطری به شمار می‌رود. برای ضدعفونی کردن این آب‌ها از روش کلرزنی استفاده نمی‌شود، بلکه با کمک اشعه مادون قرمز، فیلتراسیون یا با کمک گاز ازن ضدعفونی آب‌ها انجام می‌شود. در نتیجه بدون ایجاد طعم خاصی در آب، میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا نابود می‌شوند. بطری‌های آب معدنی املاح مفیدی دارند که البته رو ی مزه آنها تاثیری ندارد. کلسیم و منیزیم از جمله این املاح هستند که آب معدنی‌ها بخش کوچکی از نیاز بدن را تامین می‌کنند.

اگر درصد آهن و آلومینیوم در آب معدنی زیاد باشد، مزه آن گس است. اگر مقدار منیزیم آن زیاد باشد، تلخ است. اگر در آب معدنی میزان سیلیس آن زیاد باشد، غلیظ بوده و اگر میزان ترکیب‌های قلیایی آن زیاد باشد، طعم صابونی می‌دهد. آبی که اسیدی است، ترش مزه است. بهترین حرارت نگهداری آب معدنی 5 تا 15 درجه سانتی‌گراد است.
چطور متوجه شویم آب معدنی در برابر آفتاب قرار گرفته است؟

بطری‌ای که می‌خواهید بخرید در برابر نور بگیرید، اگر در شرایط مناسب نگهداری شده باشد و نه در برابر نور آفتاب، باید شفاف باشد و کدورتی در آن دیده نشود. در غیراین صورت در شرایط نامناسب نگهداری شده است و نباید آن را استفاده کنید.
آیا مصرف آن به صرفه است؟

اگر بخواهیم کمی اقتصادی باشیم باید بگوییم خرید آب معدنی کمی هزینه‌بر است. در ایران باید برای خرید هر بطری به طور متوسط 500 تومان کنار بگذارید. در خارج از کشور هم بطری‌های آب معدنی به طور متوسط 5/1دلار قیمت دارند که با توجه به سیر صعودی دلار اگر در یک سفر تفریحی چند روزه بخواهید چند بار در روز آب معدنی بخرید، برای خودش رقمی می‌شود. در رستوران یا مراکز تفریحی هم همین آب‌های داخل بطری با قیمت‌های بالاتری به فروش می‌رسند که شاید پرداخت این مبلغ برای بعضی از ما منطقی به نظر نرسد و پیش خودمان فکر کنیم وقتی آب شیر به راحتی در دسترس است و قیمتی ندارد، چرا باید برای خرید آب پول پرداخت کنیم؟ ضمن اینکه این روزها با کمک فیلترهای مخصوص، آب شیر کیفیت قابل‌قبولی پیدا می‌کند.

واقعیت آن است که آب سالم و گوارا کمیاب و گرانبها میباشد آلودگیها با ایجاد تغییرات نامطلوب در خواص فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی کیفیت آب را تنزل میدهند و در مراحلی آب را از حیطه انتقاع ساقط مینمایند .
برخی از آلودگی ها زوال پذیرند و به آسانی تجزیه و یا تقلیل داده میشوند نظیر مواد زائد کشاورزی و حیوانی و فاضلابهای انسانی بعضی از آلاینده ها نیز انحطاط ناپذیرند مانند جیوه و سرب و برخی از ترکیبات پلاستیکها که از افزایش آنها در آب باید جدا جلوگیری شود